We praten over volwassen worden over verantwoordelijkheid en veel over vroeger. Terwijl we de situaties en personages zelf na proberen te bouwen.

In deze film leg ik onze relatie als zussen vast op het moment dat Lotta op zich zelf gaat wonen. Soms best een lastige periode, maar voor wie eigenlijk? We proberen samen uit te zoek waar volwassenheid nou eigenlijk precies in zit. Is er 1 moment waarop je volwassen wordt? Zijn we dat dan al? Of haalt onder andere het spel van vroeger ons kinderlijkheid weer naar boven?

We talk about growing up about responsibility and a lot about the past. While we try to recreate the situations and characters themselves.

In this film, I capture our relationship as sisters when Lotta moves into her own home. Sometimes quite a difficult period, but for whom actually? Together we try to find out exactly what maturity means. Is there 1 moment when you become an adult? Are we already? Or does the past play, among other things, bring out our childishness?